Το φαινόμενου του φοβισμένου ανθρώπου παρατηρείται, συνήθως, σε ολοκληρωτικά καθεστώτα όπως είναι οι δικτατορίες ή οι αστικές δημοκρατίες (αυτό είναι το καθεστώς της Ελλάδας αυτή την στιγμή). Ο φοβισμένος ανθρωπάκος είναι εκείνος ο τυπάκος που δεν υψώνει ποτέ την φωνή του, “κάθεται στα αυγά του” όπως συνηθίζει να λέει και αποφεύγει να συζητήσει πολιτικά ακόμα και για το πιο απλό θέμα. Είναι ο τύπος εκείνος που δεν θα βρεθεί ποτέ σε πορεία, συνέλευση γειτονιάς ούτε κάποιο κομματικό γραφείο εκτός και αν πρόκειται να γλείψει το κυβερνών κόμμα. Τον φοβισμένο αυτό άνθρωπο τον είδαμε να φωνάζει μαζί με τους ομοίους του στο κίνημα των αγανακτισμένων και αφού τελείωσε το πανηγυράκι τους δεν ξαναδιαμαρτυρήθηκε  ποτέ.

Ο φοβισμένος ανθρωπάκος εκτός από πιστό σκυλί των αφεντικών του, ήρεμος και ασυνείδητος πολίτης είναι και οικογενειάρχης. Επειδή θέλει να τα’ χει με όλους καλά, η κόρη του τον εκμεταλλεύεται όλη την μέρα αλλά εκείνος δεν αντιδρά και αδιαφορεί παντελώς για τις συναναστροφές της, ακόμα και αν αυτές είναι μερικοί γελοίοι κάγκουρες. Ο γιος του , από την άλλη, είναι ο ίδιος καγκουρα αλλά ούτε αυτό τον ενδιαφέρει μιας και, σαν σεξιστής που είναι, του αρκεί να μπαινοβγαίνουν κοπέλες στο σπίτι. Ο υπόδουλος, φοβισμένος ανθρωπάκος είναι αυτός που εναντιώνεται σε κάθε μορφή αντίδρασης, αντίστασης και ανυπακοής. Λίγο ή πολύ, όλοι μας τον έχουμε πετύχει να βρίζει γκραφιτάδες ή να λέει την γνωστή σε εμάς φράση ” το hip hop δεν είναι μουσική, δεν έχει μελωδία ούτε νόημα”, και αν θέλετε την γνώμη μου ο ανθρωπάκος ζηλεύει.

Σίγουρα θα αναρωτιέστε γιατί ζηλεύει. Ε, λοιπόν, ζηλεύει τους γραφιτάδες γιατί δημιουργούν πανέμορφες εικόνες γεμάτες χρώματα, σε τοίχους που έμοιαζαν άχρηστοι, γιατί κατάφεραν και έδωσαν νόημα βάζοντας την ψυχή τους σε ντουβάρια. Ζηλεύει τους hip hopers γιατί δεν κάνουν μια ανούσια μουσικά όπως είναι τα σκυλάδικα αλλά κάθε στοίχος μας έχει νόημα, πολλές φορές ασύλληπτο στο μυαλό των αστών και των μικροαστών, ακατανόητο για τους νοικοκυραίους και τους κοιμισμένους. Αν δεν καταλαβαίνετε ποιούς στοίχους μας δεν μπορούν να καταλάβουν, απλά θυμηθείτε τον στοίχο που κάθε φορά που ακούτε σας ανατριχιάζει.

Οι φοβισμένοι άνθρωποι, δυστυχώς, είναι ανίκανοι να κατανοήσουν τον κόσμο μας.