Το πραξικόπημα της 21 Απριλίου 1967 ήταν ένα Στρατιωτικό κίνημα με επικεφαλής τον ταξίαρχο Σ. Παττακό και τους συνταγματάρχες Γ.Παπαδόπουλο και Ν.Μακαρέζο. που καταλύσε την Δημοκρατία και τους υφιστάμενους θεσμούς της χώρας και έστρεψε τα όπλα κατά του ελληνικού λαού,το οποίο αποκαλούσαν «Εθνοσωτήριον Επανάστασιν» ή «Επανάσταση της 21ης Απριλίου».
Η περίοδος αυτή κράτησε μέχρι τις 23 Ιουλίου 1974.Στη διάρκεια της επταετίας σχηματίστηκαν τέσσερις δικτατορικές κυβερνήσεις, αδυνατώντας η τελευταία κυβέρνηση να χειριστεί τα εξ υπαιτιότητάς της γεγονότα της Κύπρου,ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης προσκάλεσε από το εξωτερικό και διόρισε πρωθυπουργό τον Κ.Καραμανλή ο οποίος και ανέλαβε την λεγόμενη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας.
Με αφορμή αυτήν την ημερομηνία,κάποιοι νοσταλγοί του μίσους θέλουν να γιορτάσουν. Χουντικοί,φασίστες,δήθεν πατριώτες,την ημερομηνία του πραξικοπήματος κάθε χρόνο την υμνούν. Αυτό για εμάς σαν αντιφασίστες μαθητές δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Θέλουμε να εκφράσουμε την οργή μας για κάθε φασιστική “γιορτή”.Δεν είναι δυνατόν,ακόμα και στα σχολεία εν έτη 2013 να υπάρχουν ακόμα τέτοιες αντιλήψεις. Σίγουρα όμως δεν φταίνε μόνο οι μαθητές που πιστεύουν σε αυτήν την ιδεολογία,αλλά το ίδιο το σχολείο,η οικογένεια και το κράτος. Το σχολείο δεν μαθαίνει στα παιδιά την αλήθεια,πάρα μόνο να παπαγαλίζουν το μάθημα της ιστορίας. Επίσης έχει συμβεί σε βιβλίο της 3ης Λυκείου να ωραιοποιούνται άτομα όπως ο Μεταξάς (και τώρα και στο βιβλίο της 6ης Δημοτικού).Η οικογένεια που φροντίζει με κάθε τρόπο και μέσο να διαιωνίζεται το σάπιο σύστημα,λέγοντας πως δεν μπορεί να γίνει κάποια αλλαγή και παροτρύνοντας μας να μην παλεύουμε για τα δικαιώματά μας,αλλά να διαβάσουμε για να περάσουμε σε κάποια σχολή για να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας. Και τέλος το κράτος που μας θέλει να προσκυνάμε τα εθνικά τους ιδεώδη,αδιάφορους,αποπολιτικοποιημένους,και όσο το δυνατόν περισσότερο αγράμματους,αφού έτσι τους βολεύει,γιατί αν μορφωθούμε ουσιαστικά,τότε θα υπάρχει και πολύ μεγαλύτερη αντίσταση στην εξουσία τους.
Αυτά που έγιναν τότε,κάποιοι τα αναπολούν και σήμερα. Και εκεί θέλουμε εμείς να σας δώσουμε να καταλάβετε την λάθος αντίληψη των φασιστών που θέλουν σήμερα πάλι να έρθει η Χούντα.
Επιχειρήματα του τύπου ότι τότε δεν υπήρχε χρέος και έφτιαχναν δρόμους κλπ,δεν χρειάζεται να τα αναφέρουμε καν,γιατί από μόνα τους είναι τραγικά. Τότε δεν υπήρχε ελευθερία,και μιλάνε ακόμα για χρήματα και έργα;Τότε ήταν ένα καθεστώς φόνων, αυθαιρεσίας και τρόμου στην μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. Από την πρώτη μέρα άρχισαν οι πρώτοι φόνοι (15χρονος Πεσλής,24χρονη Καλαβρού) και οι μαζικές συλλήψεις, οι εξορίες,η λογοκρισία,οι εξοντωτικές πολυετείς ποινές φυλάκισης αν δυσφορούσες με την κατάσταση ή αν διάβαζες τα «απαγορευμένα»: από αριστερές εφημερίδες μέχρι Ευριπίδη ή Ρήγα Φεραίο. Διάλυση σωματείων και κομμάτων, τα παράσιτα της Ασφάλειας παντού, ξύλο, ηλεκτροσόκ και «φάλαγγα» στο ΕΑΤ-ΕΣΑ,σκάνδαλα,κρατική καταστολή,και ότι άλλο συνεπάγεται σε ένα τέτοιο καθεστώς..
Κράτος και Παρακράτος αφήνουν πίσω τους νεκρούς, τότε και τώρα! Αυτοί που πεθαίνουν σήμερα από τη διάλυση της Δημόσιας Υγείας ή από τα χημικά των ΜΑΤ (53 χρονος Δ. Κοτσαρίδης κ.α.) συνεχίζουν το μακάβριο κατάλογο με τους εκατοντάδες δολοφονημένους της Χούντας.
Είμαστε απέναντι από κάθε είδους εξουσία,από κάθε νεοναζί,φασίστα ή πατριώτη που μισεί ανθρώπους που έχουν άλλη εθνικότητα,άλλη θρησκεία,άλλες προτιμήσεις και αντί να κάνει κάτι θετικό για την χώρα που υποτίθεται αγαπάει,προσπαθεί να σκοτώσει,χτυπήσει το καθένα από αυτούς επειδή είναι διαφορετικοί από τον ίδιον.
Είμαστε απέναντι από αυτούς που θέλουν να επιστέψει η Χούντα και τους χαλάμε κάθε είδους γιορτή που μας πάει πίσω και εξυμνεί αρρωστημένους ανθρώπους. Από τότε μέχρι σήμερα δεν άλλαξαν πολλά. Η υποτιθέμενη Δημοκρατία σας μας αηδιάζει.

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
Να τον τσακίσουμε στις γειτονιές,στους χώρους εργασίας,στα σχολεία,ΠΑΝΤΟΥ
Αντιφασιστική Συνέλευση Μαθητών Καβάλας